سلام
بلاخره فرصتی دست داد تا ادامه مطلب صبر و رضا رو بنویسم . از اینکه این روزها کمتر فرصت به روز کردن وبلاگ و پاسخ به لطف و محبت دوستان رو دارم ازهمینجا عذرخواهی می کنم
واما ادامه مطلب :

«ان ... و الصابرین و الصابرات ...»

مردان و زنان بردبار و شکیبا

صبر از جمله واژه هایی است که معنای حقیقی آن برای بسیاری از افراد روشن نشده است. برای روشن شدن مفهوم صبر به معنای لغوی آن اشاره کرده و سپس روایاتی چند از معصومین (علیهم السلام) بیان می داریم.

راغب در مفردات می گوید: « صبر آن است که نفس را بر آنچه عقل و شرع می طلبد وادار کند و از آنچه عقل و شرع منع می کند باز دارد.»
بنابراین صبر لفظ عامی است که معنای آن به حسب اختلاف مواضعش متفاوت می شود. اگر صبر و شکیبایی نفس برای مصیبتی باشد تنها واژه صبر به کار می رود نه چیز دیگر، و ضد آن جزع و بی تابی است. اگر در جنگ باشد شجاعت نامیده می شود و ضد آن ترس است.

و اگر در بلا و گرفتاری ناخوشایند باشد، ظرفیت داشتن و دل دار بودن نامیده می شود و ضد آن کم ظرفیتی و دلتنگی است.

و اگر صبر در خودداری از کلام باشد، کتمان گفته شده و ضد آن خاموش کردن است.

   خداوند از تمام این معانی تعبیر به صبر نموده و در آیات زیر به آن توجه داده است.

     «و الصابرین فی البأساء و الضراء» 

     «و الصابرین علی ما اصابهم»  

« صبر سه گونه است: صبر به هنگام مصیبت، صبر بر طاعت و صبر
بر معصیت، پس کسی که بر مصیبت صبر کند تا آنکه شدت مصیبت
را با نیکویی عزای آن را رد کند ؛ خداوند بر او سیصد درجه بنویسد که
مابین هردرجه تادرجه دیگر مثل مابین آسمان و زمین است و کسی
که براطاعت صبر کندخداوندبرایش ششصددرجه بنویسدکه هر درجه 
درجه ازقعر تا عرش است ، و کسی که بر معصیت صبر کند ، خداوند
برای او نهصـد درجه بنویسید که هر درجه  به مقـدار منتهـای زمین تا
منتهای عرش است»

... ادامه دارد